W 1984 roku uchwałą Miejskiej Rady Narodowej jedną z ulic Włocławka zlokalizowaną na osiedlu Kazimierza Wielkiego poświęcono pamięci 14 Pułku Piechoty. Ilustrowany Kurier Polski (nr 287 z 3 grudnia 1984 r.) informował: „Nadając nazwę ulicy, imieniem 14 Pułku Piechoty, Miejska Rada Narodowa uczciła pamięć i bohaterstwo przede wszystkim poległych w obronie Ojczyzny żołnierzy tej jednostki, tak blisko i przez wiele lat związanej z naszym miastem. Uchwała Rady Narodowej w szczególny sposób usatysfakcjonowała grono żyjących czternastaków, którzy wystąpili z taką inicjatywą. Była to zarazem podniosła decyzja w 45. rocznicę wybuchu II wojny światowej”. Zbliża się 80. rocznica wybuchu II wojny światowej i może skłoni to kolejną Radę Miasta Włocławka (wybory już jesienią 2018 r.) do wykazania się pamięcią i troską, żeby uczcić pamięć 14 Pułku Piechoty i wyeksponować w przestrzeni publicznej miasta dowódców i oficerów jednostki Wojska Polskiego związanej z Włocławkiem w latach 1920 – 1939. W Muzeum Historii Włocławka (oddział MZKiD) jest wystawa poświęcona 14pp. Znamienne jest to, że po 1989 roku we Włocławku w zasadzie nic nie zrobiono dla rozwoju pamięci o 14pp (dowódcy, oficerowie, jednostka) w przestrzeni publicznej (nazwy ulic, placów, instytucji, pomniki, tablice epitafijne). Natomiast miały miejsce spotkania naukowe, powstały liczne publikacje, artykuły: miesięcznik Życie Włocławka (Urząd Miasta przez kilka lat wydawał pismo, potem niestety zrezygnowano, a szkoda bo na łamach tego miesięcznika opublikowano wiele artykułów dotyczących historii miasta), Włocławski Słownik Biograficzny (Włocławskie Towarzystwo Naukowe), Internet. Opiekun KNH opublikował kilkadziesiąt artykułów w Życiu Włocławka, Refugium (Miejska Biblioteka Publiczna), „Uczmy” (Kujawsko-Pomorski Przegląd Oświatowy 2016), WSB, w Internecie, m.in. na temat 14pp, harcmistrza Józefa Kozińskiego kpt. 14pp, rewitalizacji Włocławka, o potrzebie rozwoju muzealnictwa we Włocławku oraz odbudowy pomnika upamiętniającego żołnierzy 14pp poległych w latach 1918/20 zniszczonego przez okupanta niemieckiego.
Rada Miasta oczywiście może się zastanowić, jak uhonorować tych żołnierzy 14 Pułku Piechoty, którzy wybitnie zasłużyli się nie tylko dla jednostki, ale i dla miasta. Każda rocznica wybuchu II wojny światowej to doskonała okazja, żeby zainicjować tego typu działania. Nasza propozycja kogo z „czternastaków” uhonorować biorąc pod uwagę zasługi dla Wojska Polskiego i Małej Ojczyzny jest następująca: pułkownik Ignacy Misiąg wieloletni dowódca 14pp, którego sylwetka na długo utrwaliła się w pamięci dawnych włocławian, kolejny d-ca pułku ppłk. F. Sudoł, który zainicjował pomoc materialną jednostki dla mieszkańców, odmawiając prośbie prezydenta Włocławka W. Mystkowskiego użycia pułku do zadań policyjnych w związku z protestami społecznymi do jakich doszło w mieście, ppłk. dypl. W. Brayczewski d-ca pułku w kampanii polskiej, major Piotr Kunda d-ca I batalionu 14pp, wykazał się niezwykłym męstwem w bitwie granicznej i nad Bzurą, zginął 22 września pod Łomiankami, major Józef Rodzeń d-ca III batalionu zginął 19 września pod Kromnowem, major Jan Łobza d-ca II batalionu, ostatni dowódca 14pp w kampanii polskiej, kapitan Józef Koziński adiutant pułku, wybitny działacz społeczny, podporucznik rez., sędzia Tadeusz Sławiński, wybitny działacz społeczny.
Generalnie chodzi o to, aby wyeksponować tych bohaterów (walka o niepodległość i praca organiczna) Włocławka, którzy nie są znani szerokim kręgom obywateli naszego miasta. Chodzi tu nie tylko o żołnierzy 14pp, ale także działaczy licznych organizacji i stowarzyszeń oraz instytucji (ZHP, WTW, Kościół, PTK, PCK, WTN, teatr, samorząd, muzeum, OSP, itd.). Tego typu działania władz samorządowych Włocławka oraz podejmowane w szkołach (edukacja regionalna), a także przez organizacje i stowarzyszenia będą sprzyjać rozwojowi świadomości lokalnej i umacniać więzi integrujące społeczność Małej Ojczyzny oraz budować poczucie dumy z miasta, w którym się urodziliśmy, wychowaliśmy i mieszkamy lub do którego powracamy. Oczywiście mamy świadomość, iż możliwości edukacji historycznej poprzez nazewnictwo ulic i stawianie kolejnych pomników są z wielu względów ograniczone. Pomnik będący prawdziwym dziełem sztuki to rzadkość, szczególnie we Włocławku, co stwierdzamy z przykrością. Warto tu przypomnieć, iż po 1989 roku w mieście przywrócono historyczne nazwy ulicom i miało to związek z dekomunizacją przestrzeni publicznej, po drugie powstające małe kameralne osiedla i tworzone tam uliczki nazywane są romantycznie a nie historycznie, i po trzecie, wielu bohaterów naszego miasta funkcjonuje już w przestrzeni publicznej, a lista zasłużonych jest długa, natomiast kondycja demograficzna i ekonomiczna miasta jest bardzo słaba (ujemny przyrost demograficzny i regres gospodarczy). Dlatego powinniśmy sięgać po inne formy upowszechniania historii lokalnej: publikacje w formie tradycyjnej i elektronicznej, spotkania popularno-naukowe, portale społecznościowe, tablice epitafijne, tablice informacyjne, rozwój Muzeum Historii Włocławka finansowanego przez samorząd województwa kujawsko-pomorskiego, wystawy, dęby pamięci, itd. I w tym kierunku zmierzamy realizując IX edycję Kamienie Pamięci Nieznany Bohater Niepodległości. Oczywiście liczba bohaterów Włocławka określona warunkami projektu jest ograniczona, tak jak możliwości badawcze związane z opisaniem i udokumentowaniem postaci. My takie możliwości mamy, ponieważ Pan Dariusz Koziński, opiekun Koła Naukowego Historyków Zespołu Szkół Samochodowych we Włocławku, jest wnukiem bohatera, harcmistrza Józefa Kozińskiego, kapitana 14 Pułku Piechoty.
Koło Naukowe Historyków