Kościoły drewniane powiatu radziejowskiego

Czamaninek

Czamaninek to wieś położona w powiecie radziejowskim, gminie Topólka. Na jej terenie znajduje się wzniesiona w 1773 roku kaplica pw. św. Hieronima z fundacji
Józefa Karnkowskiego starosty mokrskiego, przez mistrza ciesielskiego Bogusława Rogowskiego. Kaplica była wielokrotnie remontowana i przebudowywana. Na początku XX w. zbudowano wieżę i sygnaturkę, po 1920 roku oszalowano ściany. W 1939 roku zmieniono pokrycie dachu z gonta na blachę. Następne remonty miały miejsce w 1965 i 1992 roku. Ostatnia renowacja z 2013 roku przywróciła jej dawny blask. Jest to budowla drewniana, orientowana, konstrukcji zrębowej, oszalowana. We wnętrzu znajduje się ołtarz z 2 poł. XVIII w. z rzeźbami św. Piotra i Pawła oraz obrazem św. Hieronima.

Krzywosądz

Drewniany kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Krzywosądzy, gmina Dobre, wzniósł w 1861 roku cieśla dworski Glas z Niemiec, fundamenty z kamienia położył zaś Józef Lipski. Fundatorami byli Józef i Ludwika z Biesiekierskich Modlińscy. Tradycja głosi, że fundatorów zachwycił jeden z kościołów podczas zagranicznych podróży. Skopiowali jego plan, a cieśla Glas postawił taki sam w Krzywosądzy, na miejscu poprzednich kościołów. W latach 1862-1863 do kościoła dobudowano kruchtę zakończoną ażurową balustradą.
Kościół p.w. Wniebowzięcia NMP w Krzywosądzy zbudowany jest z drewna dębowego w konstrukcji zrębowo-słupowej na fundamentach granitowych, w stylu neogotyckim. Mimo niewielkich rozmiarów posiada trzy nawy oraz kruchtę. Od zachodu nadbudowana kwadratowa wieża. Korpus kościoła trójnawowy, pseudohalowy, czteroprzęsłowy. Ołtarz główny z obrazem Wniebowzięcia NMP, chrzcielnica wykonana z drewna w XIX wieku w jednym z zakładów Poznania, ambona w kształcie kielicha. Na uwagę zasługuje barokowy obraz świętego Antoniego z Dzieciątkiem z XVII wieku. Przed wejściem do kościoła stoi dzwonnica zbudowana około 1861 roku. Jest to budowla drewniana w kształcie krosna, z dachem namiotowym.

Orle

Parafia oraz drewniana świątynia powstały we wsi Orle, gmina Topólka w początkach XV wieku. Przez długi czas parafia była bardzo uboga i nie miała proboszcza. W 1639 roku kościół był w katastrofalnym stanie, grożącym zawaleniem. Obecna świątynia p.w. Świętej Doroty pochodzi z 1775 i została wybudowania staraniem księdza Tomasza Rakowicza, ufundowana przez Antoniego Kazimierza Ostrowskiego biskupa kujawskiego, który był proboszczem w nieodległym Witowie. W latach 1922-1927 obiektowi przedłużono nawę, jak również dobudowano charakterystyczne wieżyczki oraz kaplicę i oszalowano go. Podczas wojny naziści aresztowali miejscowego proboszcza w 1941 roku i parafia przestała działać. Niemcy używali kościoła jako kwatery dla robotników przymusowych. Po zakończeniu II wojny światowej parafia ponownie zaczęła funkcjonować. Kościół remontowano w 1976 roku.