Powstało Stowarzyszenie Przyjaciół Katedry Włocławskiej. We wtorek 1 kwietnia w budynku plebanii przy Placu Kopernika odbyło się inauguracyjne spotkanie już zarejestrowanego Stowarzyszenia. Jednomyślnie na Przewodniczącego Stowarzyszenia Przyjaciół Katedry Włocławskiej wybrano Księdza Prałata Stanisława Waszczyńskiego – Proboszcza i Kustosza Katedry. W najbliższym czasie Stowarzyszenie wystąpi z wnioskiem do sądu w Toruniu o uzyskanie statusu organizacji pożytku publicznego.
Stowarzyszenie ma charakter organizacji otwartej i jako zadanie główne stawia sobie za cel promocję katedry jako pomnika historii i sztuki oraz ośrodka kulturotwórczego. Stowarzyszenie w zasadzie działa już od wielu lat, ponieważ zawsze byli ludzie skupieni wokół katedry, księdza proboszcza, których interesuje historia i zabytki sztuki zgromadzone w świątyni, którzy od lat organizują koncerty organowe i wydają miesięcznik „Exkatedra”.
Ksiądz Waszczyński przedstawił najbliższe zamierzenia dotyczące prac renowacyjnych i wyraził nadzieję, że wnioski złożone w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego zostaną pozytywnie rozpatrzone, co pozwoli na sfinansowanie dalszych prac. Planowana jest renowacja płyt epitafijnych i nagrobnych w nawie północnej oraz ściany północnej korpusu nawowego, kaplicy św. Kazimierza oraz wymiana nawierzchni placu katedralnego na płyty granitowe. Prace powinny być zakończone do 2011 roku, ponieważ w tym roku obchodzić będziemy uroczystość 600 lecia konsekracji katedry. Dotychczas odnowiono całą stronę południową kościoła, wieże i fasadę zachodnią, prezbiterium (najstarsza część świątyni z 1340 – XIV w.) oraz kaplice południowe, 12 płyt epitafijnych i 3 nagrobne w nawie południowej. Skala wykonanych prac jest imponująca, budzi podziw i szacunek i umacnia w przekonaniu, że dalsze prace będą kontynuowane. Uroczystości roku 2011, fundacja kolejnych drzwi katedry do nawy północnej i kruchty północnej będą podsumowaniem 600 lat istnienia katedry od momentu jej konsekracji.
Katedra Poznańska od czasów misyjnych, przedromańska, następnie katedra romańska potem gotycka, barokowa, itd., zlokalizowana jest w tym samym miejscu na Ostrowie Tumskim, trwając nieprzerwanie mimo różnych kataklizmów. Świadczą o tym najstarsze relikty odkryte podczas odbudowy Katedry Królów i jej regotyzacji po 1945 roku. W Katedrze Poznańskiej w posadzce przy prezbiterium znajduje się brązowa płyta poświęcona pamięci biskupa Jordana, pierwszego Biskupa Polski [968-984], wmurowana z okazji Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa Roku 2000. W przypadku Katedry Włocławskiej [dokładna metryka powstania diecezji kujawsko-pomorskiej wciąż pozostaje tematem otwartym], jej trwanie zostało przerwane w wyniku zniszczenia miasta i świątyni romańskiej w 1329 r. przez wojska zakonne. Biskup Maciej z Gołańczy nie był pierwszym biskupem utworzonej ok. 1123 r. diecezji kujawsko-pomorskiej, natomiast był Biskupem Odnowicielem katedry i miasta. Zainicjował i rozpoczął budowę katedry gotyckiej oraz lokował w 1339 r. po raz drugi miasto Włocławek. Wmurowaniu kamienia węgielnego w 1340 r. pod nową katedrę oraz wytyczenie przestrzeni na nowo zakładanego miasta towarzyszyła zmiana ich lokalizacji w stosunku do wcześniejszych założeń. W 1892 r. odkryto w katedrze grób zmarłego w 1368 r. biskupa Macieja z Gołańczy, w którym znaleziono wspaniałe dzieła sztuki złotniczej, najstarsze zabytki skarbca katedralnego [ kielich i pastorał].
W związku z uroczystościami 600 lecia konsekracji katedry, które przypadają w 2011 r., uważamy, iż należy uczcić pamięć biskupa Macieja Gołańczewskiego ufundowaniem płyty spiżowej lub przyozdobić jego wizerunkiem Drzwi Katedry do nawy północnej. Sądzimy, iż postać tak zasłużonego pasterza diecezji i polityka zaangażowanego w dzieło odbudowy zjednoczonego Królestwa Polskiego należy w katedrze odpowiednio uhonorować, na przykład poprzez ufundowanie płyty nagrobnej.
P O L E C A M Y
Marcin Szczepan absolwent Zespołu Szkół Samochodowych we Włocławku, „Początki biskupstwa włocławskiego w najnowszej literaturze przedmiotu. Nowe możliwości badawcze”. Praca magisterska napisana pod kierunkiem Prof. dr hab. Błażeja Śliwińskiego, Uniwersytet Gdański – Wydział Historyczny, Gdańsk 2008.