1 stycznia 1962 roku rozpoczyna się, trwająca do 1969 roku, budowa stopnia wodnego „Włocławek”, największej zapory i hydroelektrowni na Wiśle.
Magistrat miasta Włocławka, opierając się na decyzji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych z dnia 2 stycznia 1929 roku, wydanej w porozumieniu i za zgodą Biskupa Diecezji Kujawsko-Kaliskiej oraz na zatwierdzonym dekretem Ministerstwa Robót Publicznych z dnia 7 sierpnia 1928 r. planie regulacyjnym dokończył likwidację cmentarza przy Zielonym Rynku.
3 stycznia 1919 roku powstaje we Włocławku Związek Zawodowy Pracowników Aptecznych, a pierwszym prezesem zostaje Wojciech Adam Szczygłowski.
W celu uchronienia uboższych mieszczan włocławskich przed wyzyskiem i lichwą, biskup Hieronim Rozdrażewski (1582-1600) podarował miastu 570 zł, tworząc coś w rodzaju „Banku Pobożnego”. Pieniądze te były pod opieką burmistrza, który w miarę potrzeby miał je pożyczać potrzebującym mieszczanom. Ponieważ jednak w dysponowaniu tymi pieniędzmi popełniane były nadużycia, dlatego biskup dekretem z dnia 4 stycznia 1596 roku zarządził, by burmistrz oddał niezwłocznie wszystkie pieniądze, którymi nieprawnie dysponował, i to najpóźniej do dnia 25 czerwca, oraz określił, że na przyszłość mają być one używane na inne cele.
5 stycznia 1995 roku we Włocławku zmarł Jerzy Ernest pseud. Kochanowski, laryngolog, doktor medycyny, twórca i ordynator oddziału laryngologicznego.
6 stycznia 2018 roku zmarł Włocławianin prof. Edward Ochmański, polski matematyk, doktor habilitowany nauk matematycznych, profesor nadzwyczajny w Instytucie Podstaw Informatyki PAN, autorytet w dziedzinie teorii śladów. Pochowany na włocławskim cmentarzu.
7 stycznia 1577 roku do Włocławka zostaje dołączone tzw. Nowe Miasto, zlokalizowane na obszarze dzisiejszych ulic Zduńskiej, Przedmiejskiej, Piekarskiej i Królewieckiej.
8 stycznia 1927 roku mocą rozporządzenia Rady Ministrów miasto znacznie rozszerza swoje granice, zarówno z lewobrzeżnej, jak i prawobrzeżnej strony Wisły. Włocławek jest teraz miastem położonym po obu stronach Wisły.
W dniu 9 stycznia 1918 roku w stołecznej prasie kontynuowano sprawę tak zwanego „głodu mieszkaniowego” we Włocławku. Od pewnego czasu mieszkańcy sygnalizowali wzrost cen za najem lokali, którego powodem był „najazd łodzian i warszawian”, którzy przenosili się czasowo do Włocławka z uwagi na tańsze koszty utrzymania.
Dekretem biskupa Malczewskiego z dnia 10 stycznia 1818 roku pałac biskupi został oddany na użytek szkoły publicznej, której kierownictwo postanowieniem generała Zajączka z dnia 4 września 1819 roku powierzono 00. Pijarom, sprowadzonym z Radziejowa, gdzie od roku 1723 zarządzali parafią i prowadzili kolegium i szkołę.
W dokumencie naczelnika powiatu włocławskiego z dnia 11 stycznia 1864 roku dowiadujemy się o pierwszym formalnym przyporządkowaniu i przygotowaniu ludzi do zapobiegania i gaszenia ognia. Na jego mocy ustanowiono i powołano z grona odpowiednich ochotników naczelnikostwo straży w składzie: Lew Nowaczkow – naczelnik nad ochotnikami, Karol Paszkowski – pomocnik naczelnika, członkowie zarządu Mieczysław Brujel, Władysław Nowca, Henryk Kolbe. Na strażaków powołano Józefa Boczkowskiego, Jana Rybkę i Wincentego Frokanowskiego, natomiast członkami „starszyzny” zostali Andrzej Nowaczkow, Kazimierz Szpotański, Józef Bugajski, Antoni Kraszewski i Ludwik Bajer.
12 stycznia 1921 roku powstaje Klub Inteligencji Radykalnej.
13 stycznia 1888 roku w Karnkowie, koło Lipna urodził się Henryk Insadowski, ksiądz, prawnik, kanonista, romanista, wykładowca, prof. Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, dziekan Wydziału Prawa Kanonicznego KUL. W 1906 roku ukończył Włocławską Szkołę Handlową i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Duchownym we Włocławku.
Zmarł 14 stycznia 1920 roku w Dziankówku – polski rolnik, działacz Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego i organizator Muzeum Ziemi Kujawskiej we Włocławku (obecnie MZKiD). Po porzuceniu pracy na roli, w 1907 roku zamieszkał we Włocławku. Tutaj także rozwinął działalność społeczną. Został prezesem Związku Katolików i jego delegatem na zjazd w Warszawie oraz członkiem Rady Włocławskiego Towarzystwa Wzajemnego Kredytu i Towarzystwa Wspierania Biednych. Został też członkiem Komitetu Organizacyjnego Muzeum Kujawskiego (dzisiejszego Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku), a później został jego pierwszym kustoszem. Jako kustosz Muzeum Ziemi Kujawskiej położył duże zasługi w pozyskiwaniu nowych zbiorów i ich katalogowaniu. Osobiście podarował na poczet ekspozycji muzeum wiele własnych pamiątek. W 1911 roku był też współorganizatorem regionalnej wystawy artystyczno-etnograficznej.
15 stycznia 1929 roku urodził się Henryk Paweł Kownacki, lekarz, chirurg, dyrektor Pogotowia Ratunkowego we Włocławku, dyrektor naczelny Szpitala Ziemi Kujawskiej we Włocławku. Zmarł nagle 16 września 1984 roku we Włocławku i spoczywa na miejscowym cmentarzu komunalnym.